«Имрӯз терроризм ва экстремизм ҳамчун вабои аср ба амнияти ҷаҳон ва ҳар як сокини сайёра таҳдид карда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро ба миён овардааст».
Асосгузори сулҳуВаҳдатимиллӣ - Пешвоимиллат, Президенти
Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон
Воқеан яке аз падидаҳои манфур ва хатарноки ҷаҳони муосир, ки ба сулҳу субот ва якпорчагии давлатҳои дунё таҳдиди бевосита дорад ин амалҳои террористиву экстремистӣ маҳсуб меёбад. Содир намудани чунин амалҳои ғайриинсонӣ ҷони ҳазорҳо сокинони осоишта, ҳатто тифлакони бегуноҳро низ аз байн мебарад ва аксаран боиси барангехтани низоъҳои миллию иҷтимоӣ ва динӣ мегардад. Ҳамзамон чунин амалҳои ноҷавонмардона боиси нобудшавии сарватҳои моддию маънавии таърихии халқу миллатҳое мегарданд, ки барқарор намудани онҳо
Ҳамин арҷгузорӣ моро бояд водор созад, ки сари масъалаи забон андеша намоем. Чун забонро яке аз муқаддасоти миллии худ эътироф намудем, ин муқаддасот бояд поку беолоиш ва муназзаҳ аз тамоми бегонагиҳо бошад.
Яке аз рукнҳои асосии давлатдорӣ ин забон аст ва забон дар пойдориву таҳкими давлати миллӣ мақому нақши муҳим дорад. Танҳо бо ҳамин далел забонро ба бунёду пояи давлат маҳсуб донистаанд.
Дар олам забонҳои зиёд арзи ҳастӣ доранд, вале забони модарии мо-забони тоҷикӣ яке аз забонҳои бою шево ва ширину гуворо буда, миёни дигар забонҳо мақому мартабаи шоиста дорад. Миллати некноми тоҷик ҳазорсолаҳост, ки бо ин забони нобу шево муошират ва гуфтугӯ карда, дар таърих фарҳанги беназири худро чун хатти сабз аз як китоб ба китоби дигар сабт намудааст.
Дар ин раванд, Пешвои муаззами мо дар баромадҳои худ қайд карда буданд, ки: «Забони тоҷикӣ дар таълифоти илмӣ собиқаи беш аз ҳазорсола дорад. Бузургтарин донишмандони мо Абуалӣ ибни Сино бо таълифи «Донишномаи Алоӣ» ва Абурайҳони Берунӣ бо таълифи «Китоб – ут тафҳим» ва «Осор - ул - боқия» бунёдгузорони забони илмии тоҷикӣ ба шумор мераванд, ки ин анъанаи ватанхоҳона дар асрҳои баъдӣ аз тарафи донишмандони маъруф Насируддини Тусӣ, Умари Хайём ва то Аҳмади Дониш идома пайдо кард».